Υπάρχουν κάποιες στιγμές που η κατάλληλη μουσική δένει με τη μαγεία της στιγμής και ως καταλύτης μεγιστοποιεί και καταδεικνύει κάτι που αλλιώς θα περνούσε απαρατήρητο. Μια τέτοια σπάνια στιγμή ήταν για μένα χθες αργά το βράδυ - ή νωρίς το πρωί αν θέλετε. Σε μια στιγμή αναζήτησης και περισυλλογής ήρθε ως έκπληξη η καταληκτική μουσική ενός album που θεωρείται από τα καλύτερα φέτος. Ξαφνικά το μυαλό μου λειτούργησε ταυτόχρονα προς χίλιες μεριές και απορρόφησε άπειρες εικόνες και χρώματα. Μια στιγμή διαύγειας μετά από μια γεμάτη ημέρα. Όπως ήταν φυσικό άκουσα και ξανάκουσα πεινασμένα το κομμάτι, κάθε φορά μια νέα ανάσα, τροφή στο μυαλό και στην ψυχή.
Είναι τρομερή η δύναμη της μουσικής, δε μπορώ να διανοηθώ την ύπαρξή μου χωρίς αυτή. Είναι επίσης εντυπωσιακό που αυτές οι εκλάμψεις έρχονται βαθιά το βράδυ, λες και το μυαλό , μετά από την υπερπροσπάθεια της ημέρας, κρατά για έκπληξη την απαιτούμενη ενέργεια για τα ωραιότερα πράγματα που ξέρει ότι έρχονται τη νύχτα.
Καταλύτης ήταν το τελευταίο φετινό album των Gazpacho με τον εύστοχο τίτλο Night. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους όσους συνειδητά νυχτοβατούν.
Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου